daşlaşmaq

1.

f.

1. Daş halına gəlmək, daşa dönmək, daş kimi bərkimək. Gil, yer altında uzun zaman qaldıqda daşlaşır.

2. məc. Bərkişmək, sərtləşmək, daşa dönmək. Ürəyi daşlaşıbdır.

2.

qarş. Bir-birinə daş atmaq, bir-birini daşa basmaq. Uşaqlar daşlaşırdılar.